Χάνσι συνέχισε να τα κάνεις όλα αντίθετα σε σχέση με τον προκάτοχό σου Λεβ

Ο Χάνσι Φλικ είναι προπονητής της εθνικής Γερμανίας εδώ και σχεδόν ένα χρόνο...

Από τη πρώτη στιγμή έχει δείξει, ότι όσον αφορά την κουλτούρα των επιδόσεων, επιλέγει έναν διαφορετικό δρόμο σε σχέση με τον προκάτοχό του Γιόαχιμ Λεβ. Και αυτό είναι τουλάχιστον ελπιδοφόρο.

Φυσικά, ο Φλικ έχει δίκιο όταν δηλώνει σχετικά με τον Σανέ στο ZDF: «Είναι σημαντικό να αισθάνεται εμπιστοσύνη. Αν κάποιος αισθάνεται εμπιστοσύνη, θα την επιστρέψει κάποια στιγμή.» Εάν οι παίκτες αισθάνονται έτοιμοι να περάσουν μέσα από τη φωτιά για χάρη του προπονητή τους, το «ντοπάρισμα» της απόδοσης είναι δεδομένο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτού είναι ο Γιούργκεν Κλοπ, ο οποίος σάρωσε την Bundesliga και κέρδισε τον τίτλο με τη Μπορούσια του Ντόρτμουντ το 2011 με ένα τσούρμο νεαρούς αλλά τρομερά διψασμένους για διάκριση  παίκτες, οι οποίοι με τη σειρά τους έψαχναν εναγωνίως ένα προπονητή για να τους πιστέψει και να τους εμπιστευτεί. Η εμπιστοσύνη όμως είναι γνωστό ότι δεν διατηρείται επ αόριστον.

Στο τέλος του χρόνου του στην BVB, ο Κλοπ ένιωσε ότι χρειαζόταν μια νέα αρχή. Αντί να αντικαταστήσει τα περισσότερα «αγόρια του», πήρε ο ίδιος το καπέλο του και αποχώρησε. Ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: παρά την εμπιστοσύνη, η απόδοση στο γήπεδο πρέπει να είναι η σωστή. Είναι λοιπόν σωστό που ο εθνικός προπονητής Φλικ τόνισε στην ίδια συνέντευξη, ότι η αρχή της απόδοσης ισχύει και για τον ίδιο. Και το απέδειξε με την ενδεκάδα που παρέταξε για τη μονομαχία του Nations League με την Αγγλία. Αφού ο Σανέ ενήργησε ξανά αναποτελεσματικά και χωρίς ιδέες εναντίον της Ιταλίας, ο Φλικ τον άφησε στον πάγκο κόντρα στους Άγγλους.

Το θεώρημα της απόδοσης αντί για αφοσίωση σε συγκεκριμένους παίκτες

Έτσι όλοι παρακολουθήσαμε  πόσο ανυπόμονα μπήκε ο Τζαμάλ Μουσιάλα στο γήπεδο και πόσο απλά αλλά ουσιαστικά έπαιξε ο Γιόνας Χόφμαν. Επομένως, δεν πρέπει να υποθέσουμε ότι ο εθνικός προπονητής θα ακολουθήσει το παράδειγμα του Λεβ όσον αφορά την αφοσίωση σε παίκτες που θεωρητικά αξίζουν τη φανέλα βασικού, αλλά δεν το αποδεικνύουν στον αγωνιστικό χώρο.

Θα ήταν εγκληματική αμέλεια για ένα ποδοσφαιρικό έθνος όπως η Γερμανία με πολλούς παίκτες με κορυφαίο αγωνιστικό προφίλ να εμπιστεύεται μόνο λίγους παίκτες. Και από εδώ και πέρα  πρέπει να συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο. Έτσι, ο Ντέιβιντ Ράουμ θα πρέπει να έχει περισσότερες ευκαιρίες μετα την εξαιρετική  του απόδοση στο παιχνίδι εναντίον των Άγγλων. Σε άλλους παίκτες, όπως ο Καρίμ Αντεγέμι, πρέπει να δοθούν ευκαιρίες έτσι ώστε να  παρουσιαστούν έτοιμοι στη τελική ευθεία. Γιατί ίσως ο Αντεγέμι να είναι και το κλειδί για τα γερμανικά προβλήματα στο κέντρο της επίθεσης, εφόσον ο Τίμο Βέρνερ εδώ και καιρό δεν πληροί τα υψηλότερα στάνταρ για να καλύψει επάξια τη θέση στο κέντρο της επίθεσης.

Επομένως, πρέπει να ελπίζουμε ότι ο Φλικ θα συνεχίσει να ακολουθεί το αντίθετο μονοπάτι σε σχέση με τον προκάτοχό του Λεβ, με ένα κορμό άξιων παικτών που πρέπει να ανταποδώσουν την εμπιστοσύνη αλλά και με την απαιτούμενη απόδοση χωρίς την σιγουριά της  παρουσίας στο αρχικό σχήμα, με φρέσκους και πεινασμένους για διάκριση ποδοσφαιριστές. Αυτό δεν εγγυάται την επιτυχία, αλλά σίγουρα οι πιθανότητες διάκρισης θα αυξηθούν αισθητά συγκριτικά με τις επιλογές των παικτών και των αποτελεσμάτων στα προηγούμενα τουρνουά υπό την καθοδήγηση του Λεβ.