Μουντιάλ 2022: Το πλεονέκτημα του Μαρόκου είναι… η οικογένεια

Άλλοι παίκτες έφεραν τις γυναίκες του στο Μουντιάλ του Κατάρ, όμως οι παίκτες του Μαρόκου έφεραν τους γονείς τους.

Όταν η ποδοσφαιρική ομοσπονδία του Μαρόκου ανακοίνωσε την πρόσληψη του Ουαλίντ Ρεγκράγκι στις 31 Αυγούστου, λίγοι έδωσαν σημασία σε μια λέξη του 47χρονου προπονητή. «Χωρίς τους γονείς μας δεν θα μπορούσαμε να τα καταφέρουμε…» είπε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής, ο οποίος διαδέχθηκε τον Βαχίντ Χαλιλχόζιτς στην τεχνική ηγεσία της εθνικής ομάδας.
Μόνο που ο Ρεγκράγκι φρόντισε να ξεκαθαρίσει σύντομα, ότι  μέσω δικής του πρωτοβουλίας η ομοσπονδία πλήρωσαν τα έξοδα για τις οικογένειες των ποδοσφαιριστών για να τους έχουν κοντά τους στους αγώνες του Μουντιάλ. Σκεφτείτε την αντίθεση… WAGS αστέρων της Εθνικής Δυτικής Ευρώπης από τη μια και Μαροκινών γονιών από την άλλη. Ωστόσο, μια από τις πιο δυνατές εικόνες στο Παγκόσμιο Κύπελλο μέχρι στιγμής είναι ο Ασράφ Χακίμι να σκαρφαλώνει στις εξέδρες για να αγκαλιάσει και να φιλήσει τη μητέρα του μετά τη νίκη με 2-0 επί του Βελγίου που άνοιξε τον δρόμο για την πρόκριση.

Η οικογένεια Χακίμι ήταν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μετά τον θρίαμβο επί των Βέλγων, αλλά πλέον μετά την πρόκριση επί της Ισπανίας και την παρθενική παρουσία μιας αραβικής ομάδας σε προημιτελική φάση Μουντιάλ, βγαίνουν στην επιφάνεια κι άλλες οικογενειακές ιστορίες, με αφορμή πάντα την απόφαση του Ρεγκραγκί να έχουν όλοι κοντά τους τους δικούς τους ανθρώπους.

Μπορεί, δε, το ξενοδοχείο της ομάδας ώρες-ώρες να θυμίζει επισκεπτήριο σε καλοκαιρινή κατασκήνωση, αλλά στο μυαλό του κόουτς η οικογένεια και δη οι γονείς προσφέρουν την ηρεμία που πρέπει να έχουν οι παίκτες του, αλλά και ο ίδιος.

«Όσα χρόνια ήταν ποδοσφαιριστής ή προπονητής δεν είχα ταξιδέψει ποτέ για να τον δω. Ζω στη Γαλλία εδώ και 50 χρόνια και το Μουντιάλ είναι η πρώτη διοργάνωση για την οποία έφυγα από το Παρίσι», δήλωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Arriyadia η Φατιμά Ρεγκραγκί μητέρα του κόουτς.

Γενικότερα οι γονείς των ποδοσφαιριστών έχουν εξελιχθεί σε… σταρ για τα τηλεοπτικά δίκτυα του αραβικού κόσμου, ωστόσο όποιοι κι αν μιλήσουν πέρα από τη συγκίνηση που εκφράζουν για τα βλαστάρια τους, πάντα θα μιλήσουν και για τους υπόλοιπους παίκτες, θαρρείς και μιλούν για τα δικά τους παιδιά… Οικογένεια παντού. Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε μια ομάδα όπου 14 από τους 26 ποδοσφαιριστές της δεν έχουν γεννηθεί στο Μαρόκο, αλλά σε διάφορες άλλες χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Ισπανία, Ολλανδία, Γερμανία).

Αυτή η λεπτομέρεια είχε κάνει πολλούς να πιστέψουν ότι το κλίμα στο εσωτερικό της ομάδας δεν θα ήταν και το καλύτερο δυνατό…

Κι όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο με τους Μαροκινούς της διασποράς να αποδεικνύονται ακόμη πιο… φανατικοί με την ομάδα τους.

«Ο γιος μου γεννήθηκε στην Ολλανδία και εκεί έχει τα πάντα, αλλά το αίμα μας είναι Μαροκινό», εξήγησε ο πατέρας του επιθετικού Ζακάρια Αμπουχλάλ για να συμπληρώσει ο πατέρας του μέσου Μπιλά Ελ Χανούς «θα μπορούσε να αγωνιστεί για το Βέλγιο, αλλά η καρδιά του επέλεξε το Μαρόκο».

Κι αν το απόγευμα του Σαββάτου οι Μαροκινοί προσθέσουν έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα των απίθανων αποτελεσμάτων τους στο Κατάρ, αποκλείοντας και την Πορτογαλία, προφανώς θα γίνουν γνωστές κι άλλες οικογενειακές ιστορίες…