Δεν μπορεί τελικά το Κατάρ

Το Κατάρ απέτυχε να δείξει πως έχει έστω και λίγη ποδοσφαιρική παράδοση, μπαίνοντας στην λίστα με τις χειρότερες ομάδες των Μουντιάλ

Τον Ιούλιο του 2018 όταν το Μουντιάλ της Ρωσίας, τελείωνε, υπήρξαν τα πρώτα δημοσιεύματα για την ομάδα του Κατάρ που θα εκπροσωπούσε τους διοργανωτές του επόμενου τουρνουά. Το επόμενο καλοκαίρι πήραμε μία δειλή γεύση από αυτήν στο Κόπα Αμέρικα, όταν αγωνίστηκε ως καλεσμένη. Τίμια προσπάθεια, μία ισοπαλία, βάζοντας δύσκολα παράλληλα σε Αργεντινή και Κολομβία που ήταν στον όμιλο.

Υπήρχε η εντύπωση πως κάτι καλό χτιζόταν. Δύο χρόνια αργότερα το Κατάρ κατέβηκε στο Arab Cup, μία διοργάνωση για τις αραβικές χώρες που παίζουν παίκτες συνήθως από τα τοπικά πρωταθλήματα. Εκεί ουσιαστικά είδαμε το σύνολο που θα εκπροσωπήσει το Κατάρ στο ερχόμενο Μουντιάλ.

Παρατηρήσαμε μία ομάδα με αρχές, ταλέντο και επιθετική προσέγγιση. Το χάλκινο μετάλλιο που θα κατακτήσει, θα δείξει πως υπάρχει αξία και ποδοσφαιρική συνέπεια. Η δουλειά γίνεται τρία χρόνια κοντά τώρα για το πρώτο πολύ μεγάλο τουρνουά που το Κατάρ θα συμμετέχει. Σε παίκτες, σε προπονήσεις, σε συστήματα, στο ψυχολογικό κομμάτι και στο πρακτικό.

Όλοι στο στρατόπεδο του ήταν αισιόδοξοι για το Μουντιάλ. Όμως η αλήθεια δεν μπορεί να κρυφτεί κάτω από κανένα χαλάκι…

Το Κατάρ του ερασιτεχνικού επιπέδου

Η πρεμιέρα ήταν εκείνο το χαλάκι. Κόντρα σε ένα πραγματικά συγκροτημένο σύνολο, αυτό του Εκουαδόρ, δεν έδειξε καμία αντίσταση. Κανένα πλάνο, καμία ποιότητα. Οι ποδοσφαιριστές ήταν σαφώς κατωτάτου επιπέδου, έδειξαν σοβαρές αδυναμίες και πάλι καλά να λένε που έφαγαν μόλις δύο γκολ. Η εικόνα τους τραγική, πάσες δεν άλλαζαν, γενικά ένα τσίρκο.

Πέντε μέρες μετά η Σενεγάλη θα παίξει στο 50 % για να ρίξει στο ρελαντί τρία γκολ και να αφήσει κιόλας λόγω της χαλαρότητας της, τους διοργανωτές να βάλουν και ένα. Το επίπεδο είναι τέτοιο που όταν χρειάστηκαν οι Αφρικανοί να παίξουν μπάλα, μέσα σε λίγα λεπτά βρήκαν και άλλο γκολ. Κολακευτικό το τελικό 3-1.

Η ουσία των δύο αγώνων είναι πως ο Φέλιξ Σάντσες και η ομάδα του, προετοιμαζόντουσαν τρία χρόνια για τρεις αγώνες.

Κατάφεραν και αποκλείστηκαν μαθηματικά από το δεύτερο, λαμβάνοντας εύκολα την τελευταία θέση και τον τίτλο της χειρότερης ομάδας των τελευταίων διοργανώσεων. Μιλάμε για το απόλυτο χάλι. Ούτε οι κατηγορίες στους παίκτες από τον προπονητή αλλάζουν κάτι, ούτε οι διαμαρτυρίες του Αφίφ για πέναλτι συνέχεια. Η ομάδα που κλήθηκε να σηκώσει το βάρος μίας διοργάνωσης, τα έκανε μαντάρα και πραγματικά έδειξε πόσο χαμηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο έχει.

Οι αλλαγές που (δεν) πρόκειται να γίνουνΤο Κατάρ εάν θέλει να εμφανιστεί ξανά σε Μουντιάλ, χρειάζεται να κάνει σοβαρές αλλαγές. Οι σοβαρές επενδύσεις στις ακαδημίες και στα τμήματα υποδομής των μικρών εθνικών, ένας πιο ικανός προπονητής, ένα νέο σύστημα στο ποδόσφαιρο. Βέβαια τα χρήματα στο τέλος θα κυριαρχήσουν οπότε δύσκολα θα φτιάξει το Κατάρ δικές του, ποδοσφαιρικές βάσεις.

Συνοψίζοντας οι Καταριανοί ποδοσφαιρικά δεν άξιζαν κανέναν σεβασμό, αφού παρουσιάστηκαν κατώτεροι των προσδοκιών τους. Το φινάλε με την Ολλανδία δύσκολα θα τους βρει ακόμα και με τον βαθμό και το σύντομο ταξίδι του… τελειώνει άδοξα.