Ο Μακανάκι και οι «Μουντιαλικοί άσοι»

Μουντιάλ

Σε κανονικές συνθήκες τώρα το Παγκόσμιο Κύπελλο θα βρισκόταν στην κορύφωσή του...

Πιθανώς στα προημιτελικά ή τα ημιτελικά, η σύγχρονη εποχή ωστόσο επιτάσσει Μουντιάλ Νοέμβριο, στο Κατάρ. Με καλοριφέρ (κι αυτό παίζεται, αφού τον Νοέμβριο το πετρέλαιο θέρμανσης δεν αποκλείεται να φτάσει τα 2 ευρώ) και κλεισμένοι μέσα στο σπίτι, αντί για μπαλκονάδα, καρπούζι, πεπόνι και φέτα.

Οι αποδόσεις που θες για το Μουντιάλ 2022 είναι στο Pamestoixima.gr. 

Αυτή είναι η πραγματικότητα λοιπόν και δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να την αλλάξουμε, σε ένα Μουντιάλ που κατά κανόνα ξέρουμε τι να περιμένουμε. Σε μια εποχή που με ένα κλικ μπορείς να ενημερωθείς για τα ρόστερ και τους παίκτες όλων των εθνικών ομάδων, ακόμα και των πιο αδύναμων, αλλά συγχωρέστε με, και πιστεύω πως δεν είμαι ο μόνος, πολλοί αναπολούμε τα Μουντιάλ εκείνα, της νιότης και της αθωότητάς μας, που οι περισσότερες εθνικές ήταν άγνωστες και μας έδιναν να μάθουμε πολλούς νέους πρωταγωνιστές.

Που είσαι Σιρίλ Μακανάκι;

Η υπερπροβολή του ποδοσφαίρου στις μέρες μας έχει στερήσει από το άθλημα το άγνωστο, το απρόβλεπτο, τα ξέρουμε σχεδόν όλα. Και όμως, όταν στην πρεμιέρα του Μουντιάλ του 1990, που είναι το πρώτο που το θυμάμαι σχεδόν σπιθαμή προς σπιθαμή του, άκουγα τη σύνθεση του Καμερούν και τα εξωτικά ονόματα, Αντρέ Κανά-Μπιγίκ και Σιρίλ Μακανάκι, με έπιανε ένα δέος.

Και τώρα αν με ρωτήσουν «πες έναν παίκτη από την Τυνησία, που έπαιξε στο Μουντιάλ του 2018», ειλικρινά δεν θυμάμαι κανέναν. Πού είσαι Σιρίλ Μακανάκι ή που είσαι Τόνι Μέολα, όταν 18χρονος μόλις έκανες ντεμπούτο με τις ΗΠΑ στο Μουντιάλ της Ιταλίας; Αυτή η εποχή μου λείπει πολύ και πιστεύω λείπει στους περισσότερους από εμάς…

Ιστορίες Μουντιάλ: Ηγέτες, αποτυχίες, θρίαμβοι και δάκρυα στο mountial.gr

Ο Μουντιαλικός άσος

Στα μάτια ενός 12χρονου τότε όπως ήμουν εγώ, που διάβαζα μετά μανίας τις εφημερίδες της εποχής, η φράση «έρχεται στην Ελλάδα ο Μουντιαλικός άσος τάδε» μου προκαλούσε το απόλυτο δέος. Για θυμηθείτε για παράδειγμα όταν ερχόταν για λογαριασμό του Παναθηναϊκού ο Ρουμάνος Ντάνουτ Λούπου, αμέσως μετά το Μουντιάλ του 1990 ή ο (συγχωρεμένος πια) Νιγηριανός Ρασίντ Γιεκινί μετά το Μουντιάλ του 1994, για λογαριασμό του Ολυμπιακού, τι χαμός συνέβαινε!

Οι πιτσιρικάδες ή ακόμα και οι μεγαλύτεροι σε ηλικία, διακρίσεις δεν κάνουμε, φαντασιωνόμασταν τον παικταρά που θα έπαιρνε την πάσα από τον τερματοφύλακα, θα πέρναγε όποιον έβρισκε μπροστά του και τον αντίπαλο γκολκίπερ, θα έβαζε το γκολάκι και θα προκαλούσε ντελίριο στην εξέδρα.

Αν κατόπιν βέβαια ο παικταράς μας μετατρεπόταν σε… Αστραχάν, όπως ο Λούπου που γράψαμε πιο πάνω, ή παλιότερα ο Καζιμιέρσκι, που από τερματοφυλακάρα της Πολωνίας στο Μουντιάλ του 1986 γινόταν… «τροχονόμος» του Ολυμπιακού ένα χρόνο αργότερα, λίγο μας απασχολούσε. Περιμένοντας το επόμενο πρωτοσέλιδο για τον «Μουντιαλικό άσο» που θα τροφοδοτούσε τα όνειρά μας για την ομαδάρα μας!

Αφιέρωμα Μουντιάλ 2022 – Όλες οι ομάδες, όλοι οι αγώνες