
Η Σενεγάλη έχει κάνει τεράστια βήματα προόδου και δείχνει... έτοιμη για το μεγάλο βήμα στο επερχόμενο Μουντιάλ.
Η Αφρικάνικη ποδοσφαιρική σχολή, είναι μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Πολλά ταλέντα με ταχυδυναμικό ρυθμό, τρομερή φυσική κατάσταση και καλή τεχνική κατάρτιση, ξεπετάγονται στην Ευρώπη με καλές πορείες σε μικρομεσαίες ομάδες. Ωστόσο εάν μπορούσαμε να ξεχωρίσουμε μία ομάδα, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει κάνει πραγματικά βήματα προόδου, αυτή θα ήταν η Σενεγάλη. Η αρμάδα του Αλίου Σισέ με σωστό ποδόσφαιρο, σκληρή άμυνα και σπουδαίο μέταλλο στις κρίσιμες στιγμές, κατάφερε μέσα σε τέσσερα χρόνια να περάσει σε δύο Μουντιάλ, να πάει σε δύο τελικούς Κόπα Άφρικα, νικώντας τον έναν.
Ο Σαντιό Μανέ, ο Καλιντού Κουλιμπαλί και οι.. υπόλοιποι στελεχώνουν τέλεια ένα υπέροχο κοντσέρτο που παίζει μία ιδιαίτερη και παράλληλα ευχάριστη μουσική. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου πως κατάφερε να επικρατήσει της Αιγύπτου του Μοχάμεντ Σαλάχ δύο φορές, κάνοντας τον σταρ της Λίβερπουλ να βλέπει… την Σενεγάλη συνεχώς να του καταστρέφει τα όνειρα για το κάτι παραπάνω με την εθνική του ομάδα.
Μια ομάδα που κατάφερε να ξεπεράσει την αφέλεια, αντικαθιστώντας την με την ψύχραιμη διαχείριση. Αυτό φυσικά αποτελεί ίσως το κλειδί για την επιτυχία της, περνώντας σε μία άλλη διάσταση που καιρό είχαν Αφρικανικές ομάδες να φτάσουν (ίσως από την Γκάνα του 2010). Η άμυνα της είναι το δυνατότερο σημείο και τα στατιστικά το επιβεβαιώνουν αυτό.
Σε 30 αγώνες μόλις στους 14 έχει δεχθεί γκολ και μάλιστα μόνο σε έναν εξ αυτών περισσότερα από ένα, κρατώντας 16 φορές ανέπαφη εστία.
Αυτό δείχνει μία αξιόπιστη άμυνα που μπορεί να διατηρήσει σχετικά εύκολα το μηδέν, χωρίς να ματώσει κιόλας στους περισσότερους. (Στον αγώνα μάλιστα που δέχθηκε δύο τέρματα ήταν ματς με παίκτες Κ-21).
Η αποβολή ενός ελαττώματος
Εκτός όλων των άλλων, η παρέα του Μανέ έχει αποβάλλει και μία βασική αδυναμία που είχαν άλλες παρόμοιες ομάδες, όχι μόνο στην Αφρική αλλά και στον κόσμο. Οι εθνικές ομάδες με αρκετούς αστέρες έχουν την τάση να αποτυγχάνουν, αφού οι περισσότεροι είτε ήθελαν μία μπάλα μόνοι τους είτε δεν βρίσκουν ποτέ χημεία. Αυτό δεν ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Ένα σύνολο με παίκτες όπως ο Μεντί, ο Κουλιμπαλί, ο Γκέγιε, ο Μανέ, ο Σαρ, ο Μπαλντέ, ο Ντιαλό κ.α καταφέρνει να παίζει ποδόσφαιρο και να παίρνει αποτελέσματα, την ώρα που η Αλγερία, η Ακτή Ελεφαντοστού, η Νιγηρία ομάδες δηλαδή παρόμοιες με την Σενεγάλη είναι εκτός.
Δεν γνωρίζουμε άμα η Σενεγάλη θα πετύχει πορεία ανάλογη σαν εκείνη του 2002, αλλά αυτή η παρέα έχει δώσει χαμόγελα σε χιλιάδες παιδιά, σε ανθρώπους φτωχούς, σε ανθρώπους που παλεύουν με πραγματικούς δαίμονες (46.7 ζει κάτω από το όριο της φτώχειας) σε μία χώρα που γνώρισε πρόσφατα μεγάλες αναταραχές.
Παράλληλα συγκαταλέγεται μέσα στις καλύτερες ποιοτικά ομάδες και δείχνει να έχει ανέβει επίπεδο. Η μεγάλη σχολή της Σενεγάλης δείχνει πως… δεν σταματάει να αναπτύσσεται, τοποθετώντας το ταβάνι της στον ουρανό.
Θέλεις να μαθαίνεις πρώτος τα πάντα για το Μουντιάλ;
Κάνε like στη σελίδα του Mountial.gr στο Facebook
Ακολούθησε το Mountial.gr στο Instagram
Εντάξου στο μεγάλο chat του Telegram